Plan van aanpak

1.
Inventarisatie films -> Laura -> week 50
Film gekozen -> Iedereen -> week 50
Filmkeuze + informatie verzamelen -> Denise -> week 51
Gesprek -> 10 december 2009
Onderzoek keuze, visie/ boodschap-> Daphne -> week 51
Docentenstencils -> Suus -> week 53

2.
Doelstellingen -> iedereen
Lespakket -> week 1 tot en met 3
A. 3 uur
B. 3 uur
C. 3 uur

3.
Competentiebeschrijving -> individueel -> week 3
Groepsevaluatie -> Iedereen -> week 3
Individuele evaluatie -> Week 3

Motivatie Denise

Wat verwacht ik van de opdracht?
Het lijkt mij een lastige en grote opdracht. We moeten best wel veel doen. De filmkeuze was wel al makkelijk gedaan, dus ik denk dat de samenwerking goed gaat.
Ik denk dat ik veel ga leren over het kijken naar een film. Maar dan ook goed kijken. Op zoek naar de verschillende aspecten die we gaan behandelen.

Ook denk ik dat ik veel ga leren over hoe we een film kunnen gebruiken voor een les. Welke boodschap een film heeft en deze uitbreiden in de klas.

We hebben gekozen voor de film Madagascar. Hier waren we het al vrij snel met elkaar mee over eens. Het is een erg leuke film en wij vinden dat de film erg mooi gemaakt is. Het moraal is vriendschap en dat vind ik persoonlijk een goed onderwerp en ik denk dat dit leerlingen ook zal aanspreken.

Motivatie daphne

Ik wist niet goed wat ik van het vak kunstzinnige orientatie kon verwachten. Ik wist namelijk niet wat het vak inhield. Bij het eerste college hebben we de opdracht gekregen, hierbij is mij duidelijk geworden wat het vak inhoudt.
Mij lijkt het een erg interessante opdracht waar ik veel van kan leren. Wanneer ik een film kijk let ik niet op de verschillende aspecten die we nu wel gaan behandelen. Ik zou graag willen leren waarom een film op een bepaalde manier is gemaakt, en waarom de regisseur voor bepaalde standpunten heeft gekozen.
Wij hebben de film Madagascar gekozen voor de opdracht. Ik vind dit een erg leuke film en we kunnen deze goed gebruiken voor de opdracht.

Filmkeuze

In ons groepje hebben wij onderzoek naar animatiefilms gedaan.
Wij hebben naar verschillende films gekeken.
De films zijn terug te vinden op ons blog.
Bij ons is toen de keuze gevallen op Madagascar.
Deze film sprak ons het meest aan.
Daarom gaan wij deze verder uitwerken.

Bolt

Na een handvol vernieuwende films, waaronder Toy Story en Finding Nemo, liep het contract tussen productiemaatschappij Pixar en filmstudio Disney ten einde. Pixar ging rondkijken of ze ergens anders een betere deal konden krijgen en Disney probeerde met Chicken Little te bewijzen dat ze ook best eigenhandig een succesvolle computeranimatiefilm konden maken. Uiteindelijk wilden de twee toch niet zonder elkaar verder. Disney kocht Pixar op en zette oprichter John Lasseter aan het hoofd van Walt Disney Animation Studios. Na Meet the Robinsons is Bolt Disney's tweede zelfgemaakte productie onder het regime van Lasseter. Het resultaat is een animatiefilm die doet denken aan de oude Disneyklassiekers gecombineerd met de nieuwe technologie.

Bolt is een superhond met speciale gaven die hem erbij helpen elke dag opnieuw zijn baasje Penny te redden van de boze boeven. Althans, Bolt denkt zelf dat de wereld zo in elkaar zit. In feite speelt hij de hoofdrol in de tv-serie 'American Dog'. Wetende dat de hond heilig gelooft in de rol die hij speelt, doet de studio er alles aan om Bolt niet te laten merken dat de set en daarmee zijn hele bestaan nep zijn.

Wanneer Bolt per ongeluk ontsnapt uit zijn trailer en in de echte wereld terechtkomt, weet het hondje niet wat hij moet denken. Ver van huis zijn z'n super powers ineens weg en wil hij maar één ding: terug naar Penny. De kat Mittens en de cavia Rhino, helpen de hond om weer naar L.A. te komen. Onderweg ontdekt Bolt meer over de eigenschappen van een normale hond, dingen die hij voor de camera nooit heeft geleerd.

Charmant en dynamisch
Voor de stemmen is uiteraard gekozen voor een bekende line up (helpt immers altijd aan de box office). John Travolta vertolkt de rol van de hond terwijl Miley Cyrus Penny heeft ingesproken. Bij die laatste keuze zal men ongetwijfeld gedacht hebben aan de marketing aangezien alles wat Miley in Amerika aanraakt, in goud verandert.

Bolt laat zien dat Walt Disney Animation Studios ook zonder Pixar een charmante en dynamische animatiefilm kan afleveren. Het is een van drie genomineerde animatiefilms in de Oscarrace. Als het zou gaan om welke film de meest gevoelige snaar weet te raken en meeslepend is, zou Bolt het beeldje absoluut winnen van Wall-E en Kung Fu Panda. Dit hondje is namelijk nóg schattiger dan panda en robot bij elkaar.

Zoals we vaker gewend zijn van animatiefilms valt er ook bij Bolt flink wat te lachen. De mix van het avontuur, de humor en emotionele momenten maken het tot een film waar de hele familie van kan genieten. Pure, ouderwetse entertainment welke geschikt is voor jong en oud!

Finding nemo

Het lijkt erop dat de computeranimaties van Disney een stuk minder braaf zijn dan hun ambachtelijk getekende broertjes. 'Toy Story 1 en 2', 'A Bug's Life', met name 'Monster's Inc.' en nu dan 'Finding Nemo' schrikken er niet voor terug vileine grapjes te maken die menig kind zal ontgaan. Zo proberen de haaien in 'Finding Nemo' van hun visverslaving af te komen, waarvoor ze een clubje hebben opgericht dat wel heel sterk doet denken aan de Anonieme Alcoholisten. Verder mag men in het vervolg de uitdrukking 'zo stoned als een garnaal' vervangen door 'zo stoned als een zeeschildpad', want de zeeschildpadden die in 'Finding Nemo' aan het woord komen, bezigen een taaltje dat wel heel sterk doet denken aan het oudere jongerenjargon van 'the Dude' Lebowski, zoals bekend een grootgebruiker waar het bepaalde grassoorten betreft. En - ook redelijk gewaagd voor een animatiefilm - vier personages zijn gehandicapt: zowel Nemo als de mysterieuze Gill hebben een te kort rechtervinnetje, Marlin is emotioneel gehandicapt en Marlins reisgezel Dory mist haar kortetermijngeheugen en lijkt mentaal niet helemaal in orde.

Hoewel het verhaal van 'Finding Nemo' wel aan de heel magere kant is (veel meer dan 'vader gaat op zoek naar zoon' en 'zoon probeert uit aquarium te ontsnappen' gebeurt er niet) mag dat de pret niet drukken. Want naar goede Pixar-gewoonte zit 'Finding Nemo' vol met spitsvondigheden, subtiele verwijzingen naar klassieke films, messcherpe dialogen en vooral zeer zorgvuldig getypeerde karakters. Dit is vooral te danken aan goed schrijfwerk van de heren scenaristen, maar ook aan de geweldige casting. Zo heeft opperhaai Bruce de stem van de Australische Barry Humphries (beter bekend als Dame Edna) en zijn sidekicks die van Eric Bana ('Hulk') en Bruce Spence ('Mad Max'). Niet dat dit nu zo boeiend is om te weten, het is alleen maar om even een opstapje te maken naar wat in Nederland aan de neus van het publiek voorbij is gegaan. Oorspronkelijk schijnt men namelijk het plan te hebben gehad om Bruce de stem van Jan Mulder te geven en zijn sidekicks die van Barend en Van Dorp. Eén van de twee (Barend of Van Dorp) schijnt het er niet meer eens te zijn geweest - wij zetten ons geld op Frits Barend. Nu is de stem van Bruce aan Ron Brandsteder toegewezen. Ook leuk...

'Finding Nemo' is een feest (of eigenlijk een extravagant galafeest) voor het oog, het herfstige gemoed en je gevoel voor humor. Het moet gezegd: de computer heeft de animatie naar een hoger plan gebracht. De betoverende wereld van 'Finding Nemo' mag gerust weer een mijlpaal genoemd worden. Na de twee Toy Stories, 'A Bug's Life' en 'Monster's Inc.' (maar ook na 'Antz' en 'Shrek' van concurrent Dreamworks - misschien is het wel de rivaliteit tussen deze twee studio's dat de kwaliteit zulke geweldige hoogten bereikt), krijg je een idee van wat het publiek in de jaren '30 en '40 moet hebben ervaren toen Walt Disney op de proppen kwam met 'Pinokkio', 'Sneeuwwitje', 'Bambi' en meer van dat fraais.

Mark Joost Meijer

Cars

Een Pixar release is altijd een happening. Maandenlang wordt uitgekeken naar de nieuwe hoogstandjes op het gebied van computeranimatie die aan de film zullen zijn meegegeven. Na speelgoed, mieren, monsters en vissen op baanbrekende wijze details en emotie te hebben gegeven, zijn in de nieuwe Pixar release 'Cars', inderdaad, auto's aan de beurt.

Er staat veel op het spel bij deze release: weliswaar viel de productie van 'Cars' nog onder het oude samenwerkingscontract tussen Pixar en Disney, maar het is de eerste film die in de bioscoop te zien is na de mega overname door Disney begin 2006. Het promotiebudget is ongekend voor een animatiefilm, evenals het aantal multinationals (McDonald's, Kellog's, Porsche, Goodyear, etc.) dat bij de financiering en de promotie betrokken is.

Het verhaal gaat over de trotse Lightning, een race auto die volop in de spotlights staat. Het deert dit rode sportwagentje niet dat hij door alle media aandacht alleen meelopers om zich heen heeft en geen echte vrienden. Het leven bevalt hem prima! Althans dat denkt Lightning, totdat hij in een heel andere omgeving terecht komt.

Na een bizarre reeks van gebeurtenissen moet Lightning in het afgelegen plaatsje Radiator Falls een taakstraf vervullen. Hij mort en pruttelt, want er staat immers een belangrijke race voor de boeg. Maar langzamerhand begint hij het kleinschalige leven in Radiator Falls te waarderen en raakt hij zelfs een beetje verliefd op een vrouwelijk autootje.

Visueel ziet 'Cars' er prachtig uit. Vanaf de openingsscène waarin Lightning tijdens een race aan de kijker wordt gepresenteerd, wordt de vaart erin gezet. Je wordt een autowereld ingegooid waarin een scala aan merken de revue passeert. Het is de makers na te geven dat zij aan een statisch object als een auto, zoveel uitdrukkingen weten te geven. Arrogantie, verliefdheid en woede zijn moeiteloos van de chroom- en roestbakken af te lezen.

Twee dingen zijn een beetje jammer. Omdat we aan het begin maar een paar minuten Lightning als succesvolle race auto zien, blijft zijn carrière niet erg interessant. Bovendien wint hij altijd alles, dus de vraag of hij wel of niet op tijd zal zijn voor de grote race laat je als kijker koud. Het tweede kritiekpuntje is het lange middenstuk. De tegenstellingen tussen het snelle stadsleven en het verlaten platteland van Radiator Falls worden treffend weergegeven, maar soms kabbelt het daar zo rustig voort dat je begrijpt waarom de meeste automobiele inwoners inmiddels verder zijn getuft.

Radiator Falls is uiteraard een les voor de arrogante Lightning. Hij leert dat vriendschap belangrijker is dan faam en geld. Aandoenlijk zijn de verroeste takelwagen Mater, die graag bevriend wil raken met Lightning, en de oldtimer (stem van Paul Newman) die een geheim met zich meedraagt. Alle personages van het dorpje hebben iets grappigs en wekken een zekere sympathie op. Hun rol in het verhaal - het leren van een levensles - ligt er echter wel heel dik bovenop en het einde zal alleen iemand met zéér geringe hersencapaciteit niet zien aankomen.

'Cars' mist jammer genoeg de humor en aandoenlijkheid die in de vorige Pixar films zo goed naar voren kwamen. Het is niet de slechtste, maar ook niet de beste Pixar. Eigenlijk een middenmoter, een woord dat in ieder opzicht de film opsomt.

Michelle Iwema

Ice age

De computeranimatieoorlog wordt steeds groter. Voor deze 'Ice Age' waren het enkel Pixar ('Toy Story', 'A Bug's Life', 'Toy Story 2' en 'Monsters, Inc') en DreamWorks Animation ('Antz', 'Shrek') die zich aan de slaglinie meldden, maar nu speelt er een nieuwe pion mee. Blue Sky Studios, in samenwerking met productiehuis 20th Century Fox, maakte deze grappige familiefilm op een moment dat het wapengekletter tussen de twee eerstgenoemde reuzen op zijn hoogtepunt was. 'Ice Age' is dan ook een vrij geslaagde poging geworden om de balans tussen Pixar en DreamWorks op de CGI-tekenfilmmarkt ietwat te verstoren.

Het verhaal van 'Ice Age' begint als Manny, een asociale mammoet, Sid de luiaard ontmoet. Manny heeft om een bepaalde reden de trek naar het zuiden ontlopen en Sid is achtergelaten door z'n gezin. Manny is niet echt gediend van Sids irritante gezelschap, maar per toeval krijgen de twee een mensenbaby en gaan ze proberen het kind terug bij de ouders te krijgen. Dat loopt echter niet echt van een leien dakje: Manny wil er soms de brui aan geven en tenslotte bemoeilijkt Diego, een sabeltandtijger, de twee ook nog eens hun missie: hij moet van zijn leider de baby in handen krijgen zodat die het kind kan oppeuzelen. Maar de tijger sluit vriendschap met het duo, aanvallen van de rest van de tijgers worden afgeslagen en onze olijke vrienden gaan samen op weg om het kindje thuis te krijgen.

De plot van 'Ice Age' op zich is niet bijster origineel, maar de personages zijn leuk en borduren enigzins verder op wat er in 'Shrek' te zien was. Manny is vergelijkbaar met Shrek, beiden in het begin knorrige rotzakken die niet geheel sociaal aangepast waren, maar naarmate de prent vorderde, werden ze steeds aaibaarder. Sid is vergelijkbaar met Donkey, beiden eindeloos irriterende "comic sidekicks", en zij zorgen, zoals het label dat ik hun net opplakte laat vermoeden, voor de dijenkletsers in hun film. Maar dat die personages gelijkenissen vertoonden met een andere animatiefilm, stoort niet.

'Monsters Inc.' kwam zo goed als gelijktijdig in roulatie met deze 'Ice Age'. Maar waar 'Monsters Inc.' perfect amusement was voor kinderen, kwamen de volwassenen er bekaaid af door de dikwijls voorgekauwde of afgeleefde grappen en grollen in de film. Gelukkig is dat niet het geval met 'Ice Age'. De kinderen kunnen oprecht genieten terwijl de volwassenen een paar heerlijke one-liners voorgeschoteld krijgen. Het is die extra humorlaag, die 'Monsters Inc.' miste.

Grafisch is 'Ice Age' zeer degelijk, doch kan de film niet tippen aan de animatie van Pixar of DreamWorks. De personages zijn bijzonder knap gestyled, dat wel, maar de achtergronden zijn redelijk hoekig getekend. 'Ice Age' doet gewoon wat meer aan klassieke animatie denken dan bijvoorbeeld 'Shrek'.

'Ice Age' is een redelijk goed gemaakte film met degelijke personages die met een rotvaart vooruit gaat en sporadisch doet terugdenken aan vroegere tekenfilms. Erg geestig, met weliswaar iets te veel sentiment. Verplichte kost.

Luc Demuynck

Shark tale

Het begint zo langzamerhand een bekend patroon te worden: Pixar brengt een film met een bepaald onderwerp uit, en binnen een jaar brengt DreamWorks een film met hetzelfde onderwerp uit. Ga maar na: 'A Bug's Life' (over insecten) werd gevolgd door 'Antz' (hey, insecten). 'Monsters, Inc'. (lomp monster met hart van goud) werd gevolgd door 'Shrek' (lomp monster, yadiyadah). En na 'Finding Nemo' (vis) hebben we nu 'Shark Tale' (meer vis).

Dit is natuurlijk dagelijkse kost voor de bioscoopganger en wordt door iedereen voor zoete kaperskoek geslikt. Cliché's en plagiaat zijn aan de orde van de dag in Hollywood en mits goed gebruikt, zal niemand zich er een buil aan vallen als er twee animatiefilms met hetzelfde onderwerp binnen korte tijd na elkaar uitkomen. Net zomin als er geen volksopstand ontstaat als er in een nieuwe thriller een onconventionele smeris voorkomt die de regels niet navolgt, maar wel de boeven pakt. En terwijl de eerste twee van DreamWorks 'Diekstra's' dus minstens zo goed bleken te zijn als hun Pixariaanse voorgangers, blijkt de vergelijking tussen Shark Tale en Finding Nemo dit keer echter niet in het voordeel van de navolger te zijn.

Waarbij Pixar meestal uitblinkt in films met een emotionele kern, waarbij de situatie zorgt voor het ontstaan van de komedie, hebben de films van DreamWorks meer weg van films in de traditie van 'Airplane!' en de 'Naked Gun' films: maak zoveel mogelijk grappen per minuut en er zijn er altijd wel een paar waar men om kan lachen. Helaas zorgt deze werkwijze ervoor dat je 'Shark Tale' al snel met een korrel zout en een klontje citroenboter zult nemen.

De strapatsen van de eeuwige scharrelaar Oscar dienen als een kapstok voor een zo hoog mogelijke grapdichtheid, die bol lijken te staan van de verwijzingen ter meerdere eer en glorie van het verwijzen op zich. De personages blijven zo eendimensionaal als platvissen, alhoewel ze in hun eenzijdigheid wel amusant blijven.

Het stemmenwerk is wel van hoge kwaliteit, waarbij vooral Jack Blacks kneuzige haai Lenny opvalt, terwijl Oscar teruggrijpt naar Smiths 'Fresh Prince of Bel Air'-typetje. Terwijl Angelina Jolie weinig te doen krijgt, wordt de show gestolen door zowel Ziggy Marley als Rastafari-kwal en Martin Scorsese als Oscars baas/manager Sykes.

Met zoveel talent achter de microfoon (en dan hebben we het nog niet eens gehad over De Niro) en de tekentafel is het jammer dat 'Shark Tale' uiteindelijk een graatloze film is. Ambachtelijk in elkaar gezet en aardig om te zien, maar tevens het filmische equivalent van een visburger bij een fast-food keten: te gesmeerd en niet echt bevredigend.

Luuk van Huët

Madagascar

Wel eens een leeuw en een zebra samen in één kooi gezien in de dierentuin? Vast niet. Iedereen weet dat in het wild de een het avondmaal is van de ander. In de dierentuin van New York in Central Park zijn de leeuw Alex (stem van Ben Stiller) en de zebra Marty (Chris Rock) echter elkaars beste maatjes. Alex is de grote publiekstrekker van de dierentuin met meerdere shows op een dag en als hij 's nachts slaapt, is hij zelfs via de webcam te bekijken. De dierentuin is voor de bewoners een luxe vijf sterren hotel met dagelijkse massages, pedicures, een hoogtezon én... voor Alex elke avond de lekkerste steaks.

Ook al hebben Alex en Marty een hechte band, ze hebben een totaal andere kijk op het leven dat ze leiden. Alex geniet optimaal van alle aandacht en zijn luxe leventje, maar Marty droomt van witte stranden, groene palmbomen en echte sterren aan de hemel in plaats van helikopters. Gedeprimeerd door zijn tiende verjaardag en opgejut door een stel pinguïns besluit hij 's nachts een ontsnapping te wagen.

De giraffe Melman (David Schwimmer) merkt zijn verdwijning als eerste op, en samen met Alex en het nijlpaard Gloria (Jada Pinkett Smith) gaat hij op zoek naar Marty. Op Grand Central Station vinden de vrienden elkaar, maar eindigt ook de ontsnapping. Een fanatieke dierenrechten organisatie zorgt er vervolgens voor dat alle dieren op een boot worden gezet naar Afrika, waar ze zullen worden vrijgelaten. De pinguïns zijn het met deze bestemming niet eens, overmeesteren de kapitein en veranderen de bestemming in Antarctica. Door deze plotselinge koerswijziging vallen de kisten met Alex, Marty, Gloria en Melman overboord die voor de kust van Afrika aanspoelen op het eiland Madagascar.

Op het eiland wordt de vriendschap tussen Marty en Alex, het hart van de film, zwaar op de proef gesteld. Marty geniet van zijn vrijheid en de prachtige omgeving, terwijl Alex zo snel mogelijk terug wil naar New York. Voor de leeuw wordt het echter alleen maar lastiger wanneer in de jungle van Madagascar zijn natuurlijke jachtinstinct naar boven komt, en hij zebra Marty niet alleen als vriend, maar ook als potentiële prooi gaat zien.

Chris Rock is met zijn aanstekelijke enthousiasme uitstekend gecast als Marty en heeft duidelijk een eigen inbreng gehad. This place is crack-a-lacking! Ben Stiller verrast als de zelfverzekerde Alex en David ' Friends' Schwimmer doet het met zijn zeurderig schattige stem goed als de constant ziek, zwak en misselijke Melman. Sacha Baron Cohen, veel beter bekend als Ali G, steelt ditmaal met een Indiaas accent de show in de rol van de koning van de apen van Madagascar. Voor de rol van Gloria waren behalve Jada Pinkett Smith ook Madonna, Gwen Stefani en Jennifer Lopez in de race. Filmfreaks kunnen onderling een wedstrijdje houden wie in 'Madagascar' de meeste verwijzingen naar andere films kan vinden.

Met een prima cast en genoeg geslaagde grappen zet DreamWorks na het succes van 'Shrek' en het tegenvallen van 'Shark Tale' met 'Madagascar' weer een stap in de goede richting. De film is tevens een ode aan New York, die andere jungle, en het kan niet anders of Frank Sinatra heeft er weer fans bijgekregen dankzij de uitvoeringen van Alex en Marty van 'New York, New York'.

Up!!

Cannes recensie: Up is de gedroomde openingsfilm
14 mei 2009 09:19. Gepost door Robbert Blokland in Cannes
Met Up, de tiende film van animatiestudio Pixar, heeft het Film Festival van Cannes dit jaar de gedroomde openingsfilm. Wat is toch het grote geheim van animatiestudio Pixar, dat ze het keer op keer weer presteren om een nóg betere film te maken dan de vorige keer? En hoe is het toch mogelijk dat Up woensdagochtend, ondanks alle hoge verwachtingen die we hadden, nóg beter was dan iemand voor mogelijk had gehouden?

Wanneer zijn vrouw Ellie overlijdt, besluit de 78-jarige Carl Frederickson zijn belofte aan haar na te komen om de binnenlanden van Zuid-Amerika te gaan verkennen. Om deze droom waar te maken, bindt hij miljoenen ballonnen aan zijn huis vast en stijgt op. In de lucht ontdekt de grijze avonturier echter dat zijn buurjongetje Russell stiekem is meegereisd.

Het verhaal van Pixar is bekend: aan elk script wordt meer dan drie jaar lang gewerkt tot het perfect is. Ook in het geval van Up levert dit een film op die nu al tot het beste kan worden gerekend dat dit jaar wordt uitgebracht. Niet alleen visueel, maar ook inhoudelijk treft elke vondst doel: van het nu al iconisch te noemen beeld van het huis aan de ballonnen tot de pratende honden waar Carl en Russell in de jungle tegenaan lopen.

Elke keer maakt het verhaal weer nét een andere bocht dan je verwacht; elke grap is zorgvuldig getimed en dusdanig knap uitgewerkt dat de film geen moment voorspelbaar wordt. En terloops snijdt de film op subtiele wijze weer diverse grote thema's des levens aan - hoewel de makers claimen dat dat soort diepere lagen nooit bewust in Pixarfilms worden gestopt.

Het enige nadeel aan de film is dat Nederland nog een half jaar op het wonderschone Up moet wachten: de nieuwe Pixar draait vanaf 8 oktober pas in de Nederlandse bioscopen.

Inventarisatie

Voordat wij tot een besluit zijn gekomen om madagascar te kiezen hebben wij eerst nog wat andere films bekeken.
De inventarisatie zal hieronder te vinden zijn.
Nadat we met elkaar de inventarisaties en trailers hebben bekeken kwamen we weer op 'madagascar'uit.
Dit was de film die ons toch het meest aantrok.
Het trok ons het meeste aan omdat de figuren die de hoofdrol spelen in deze film erg grappig zijn.
Verder is het een leuk, avontuurlijk verhaal waarin veel gebeurd.

Motivatie Laura

Bij deze opdracht lijkt mij het ontwerpen van de lesideeën het leukst. Dit omdat ik wel creatief ben en het me daarom wel leuk lijkt om te doen.
Verder lijkt het mij ook interessant om op verschillende manieren naar films te kijken.
Daarbij is het leuk om van één thema uit te gaan en hiervoor allemaal dingen verzinnen die je in de les kunt gebruiken.
Dit onderdeel vind ik persoonlijk het leukste. Ik vind het fijn om bezig te zijn en dan niet met saaie theorie.
Wij hebben gekozen voor madagascar!
Deze heb ik toen in de bioscoop gezien. Het is en blijft een leuke film.

Motivatie Susanne

Kunstzinnige oriëntatie motivatie

Het begin:
Nu, voordat we gestart zijn, heb ik natuurlijk wel mijn verwachtingen over het vak Kunstzinnige oriëntatie of ook wel K.O.. Zo hoop ik een hoop te leren over film en het kijken naar films. Soms denk je wel bij jezelf, zo dat is goed gemaakt, maar je gaat er nooit dieper op in. Ik hoop vaker dieper op films in te gaan en ook de boodschap snel te leren begrijpen.
Een ander leerdoel voor mij is films te gebruiken in lessen. Soms hoeven het alleen maar stukjes te zijn, maar het enige wanneer je film nu in een les gebruikt is als je niets anders te doen hebt en ze leuk wil vermaken. Ik wil films nuttig in mijn les kunnen gebruiken en misschien wel analyseren met de kinderen.
Wij hebben als film gekozen voor Madagaskar. Dit vind ik een leuke film. Ik heb hem nog niet helemaal gezien, maar het is altijd leuk om nieuwe films te kijken en te analyseren. Wat ik leuk vind omdat ik hem nog niet gezien hebt, is dat je er een hele neutrale kijk op hebt. Je gaat op hele andere dingen letten dan dat je hem gewoon voor de lol kijkt. Je weet nog niet wat er gaat gebeuren, dus ik vind het een uitdaging.

Welkom op onze blog!